 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
5 osób
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| KARPIOKSZTAŁTNE |
| Kiełb białopłetwy |
| Gobio albipinnatus |
|
|
Budowa zewnętrzna: Krewny kiełbia Kesslera, należący tak jak i on do podrodzaju Romanogobio, różniący się od niego krótszym i wyższym trzonem ogona. Głowa długa z krótszym, tępym pyskiem, otwór gębowy dolny. Oczy duże (średnica ich jest co najmniej tak duża jak odstęp pomiędzy nimi). Odchylone do tylu wąsy sięgają do tylnej krawędzi oka. Łuski duże, 39-43 wzdłuż linii bocznej, pomiędzy linią boczną a nasadą płetwy brzusznej cztery rzędy łusek. Gardło zwykle bez łusek. W płetwie grzbietowej 10, w odbytowej zaś 8-9 promieni. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5.-5.3. Grzbiet ciemny, od zielonkawego do brązowego. Boki jaśniejsze z rzędem ciemnych, okrągłych plam leżących bezpośrednio przed linią boczną. Strona brzuszna biaława. Otwory linii bocznej są od dołu i od góry ciemno obramowane. Płetwy grzbietowa i ogonowa bezbarwne, bez plam, co sprawia, że gatunek ten łatwo jest odróżnić od kiełbia (Gobio gobio). Długość 8-10 cm, maksymalnie 13 cm.
|
| Gobio albipinnatus - Kiełb białopłetwy |
 |
|
|
Występowanie: W spokojnych, głębszych, przybrzeżnych miejscach środkowego i dolnego biegu rzek. Forma podstawowa Gobio albipinnatus albipinnatus występuje w basenie Donu i Wołgi. Podgatunkami kiełbia białopłetwego są: Gobio albipinnatus belingi (Dniestr, Boh i Dniepr), Gobio albipinnatus elimeius (Tesalia-Grecja) i Gobio albipinnatus vladykovi (środkowy i dolny basen Dunaju od Pressburga).
Tryb życia: Towarzyska, przydenna ryba, której biologia nie została dotychczas zbyt dobrze poznana. Tarło od maja do czerwca.
Odżywianie: Porastające dno glony oraz drobne organizmy zwierzęce (robaki, larwy owadów, skorupiaki).
|
 |
 |
 |
Uwagi |
| Gatunek prawnie chroniony - całkowity zakaz połowu |
|
|
|
|
gdzie żyją...
