 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
3 osoby
max on-line - 2045
w dniu 18.06.2012 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| ŚLEDZIOKSZTAŁTNE |
| Aloza |
| Alosa alosa |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wyciągnięty, bocznie spłaszczony tułów pokryty cykłoidalnymi łuskami, nie występującymi na głowie. Brak linii bocznej. Krótka płetwa grzbietowa, brak płetwy tłuszczowej. Szczęka górna wycięta w połowie długości. Szczęka dolna sięga do tylnej krawędzi oka (jest to cecha rozpoznawcza wszystkich gatunków z rodzaju Alosa i Caspialosa). Brak zębów na lemieszu; 90-130 długich, bardzo cienkich skrzelowych wyrostków Filtracyjnych; 70-80 łusek, ułożonych w rzędzie wzdłuż ciała. Górna jego część - od niebieskawo- zielonej do brązowej. Boki i brzuch srebrzyście białe z mosiężnym połyskiem. Przy górnej krawędzi szczeliny skrzelowej duża ciemna plama. Z tyłu za nią 1-2 niewyraźne mniejsze plamy. Długość 35-40 cm, maksymalnie 70 cm.
|
| Alosa alosa - Aloza |
 |
|
|
Występowanie: Przybrzeżne wody północnego Atlantyku od południowej Norwegii do północnej Afryki; w zachodniej części Morza Śródziemnego; u wybrzeży Grecji i w Morzu Czarnym występują dwa podgatunki.
Tryb życia: Anadromiczna ryba wędrowna (na tarło wędruje z morza do wód słodkich). Po kilkuletnim pobycie w przybrzeżnych wodach (dojrzałość płciową osiąga w 3-4 roku życia), aloza wstępuje w górę rzek. Kiedyś wstępowała do Elby docierając do Drezna, w Renie aż do Bazylei, a w dorzeczu Menu do Erlangen. Tarło ciągnie się od maja do czerwca. Jaja swobodnie unoszą się w wodzie ponad dnem. W zależności od temperatury wody larwy wylęgają się po 4-8 dniach. Od sierpnia do października młode alozy wpływają do morza.
Odżywianie: Zooplankton.
Uwagi: Obecnie aloza jest gatunkiem prawie wymarłym.
|
 |
 |
 |
Uwagi |
| Gatunek prawnie chroniony - całkowity zakaz połowu |
|
|
|
|
gdzie żyją...
