 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
5 osób
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| KARPIOKSZTAŁTNE |
| Tołpyga pstra |
| Hypophthalmichthys nobilis |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wyciągnięte, dość wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało. Głowa szeroka, spiczasta. Otwór gębowy górny, skośnie skierowany ku górze. Brak wąsów. Oczy małe, nisko osadzone (o wiele niżej niż u tołpygi białej). Na stronic brzusznej kil umieszczony pomiędzy płetwami brzusznymi a płetwą odbytową. Łuski małe, 114 do 120 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 10, a odbytowa z 15-17 promieniami. Pierwsze trzy promienie są lekko pogrubione. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Maksymalna długość 195 cm.
|
| Hypophthalmichthys nobilis - Tołpyga pstra |
 |
|
|
Występowanie: Ciepłe, głębokie wody płynące i jeziora południowych Chin. Obecnie wprowadzona do wód Europy Środkowej i Wschodniej (dorzecze Dunaju, dopływy Morza Czarnego, Azowskiego i Kaspijskiego). Liczebność jej pogłowia w europejskich wodach rośnie.
Tryb życia: Tołpyga pstra w swej ojczyźnie ciągnie w okresie letnim na zalane wodą obszary. Pelagiczna ikra unosi się swobodnie w wodzie, rozwijając się w temperaturze 23-24'C. Młode ryby po krótkim okresie resorbcji woreczka żółtkowego ciągną w spokojne partie rzeki. Jesienią wracają do niej również ryby dorosłe.
Odżywianie: Tołpyga pstra, w odróżnieniu od tołpygi białej, w ciągu całego życia odżywia się zooplanktonem. Ten rodzaj pokarmu pobiera jednak przy temperaturze wody powyżej 20°C; dorosłe osobniki odżywiają się głównie robakami, mięczakami, a także małymi rybami. Ich przewód pokarmowy wydłuża się przekraczając 4-5-krotnie długość ciała.
Uwagi: Ponieważ w Związku Radzieckim dokonywano w stawowej hodowli krzyżówek totpygi pstrej z tołpyga białą, mieszańce mogą być spotykane również w polskich wodach.
|
 |
 |
 |
Wymiar ochronny |
Okres ochronny |
Rekordy |
| brak |
brak |
51,5 kg |
|
|
|
|
gdzie żyją...
