 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
4 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| OKONIOKSZTAŁTNE |
| Brak polskiej nazwy |
| Romanichthys valsanicola |
|
|
Budowa zewnętrzna: Niskie, głowaczowate ciało (z przodu okrągłe, z tyłu ścieśnione) o dużej szerokiej głowie (szersza niż wyższa) i małym, końcowym otworze gębowym. Duże oczy, osadzone na wierzchu głowy. Wieczko skrzelowe z jednym, szerokim kolcem. Praeoperculum wieczka skrzelowego drobniutko ząbkowane. Średniej wielkości grzebykowe łuski, 58-67 wzdłuż w pełni rozwiniętej linii bocznej. Głowa częściowo bezłuska. Dwie, leżące obok siebie, płetwy grzbietowe. Pierwsza z 9 twardymi promieniami, druga (wyższa) z 1 twardym i 15-16 miękkimi promieniami. W płetwie odbytowej 1 twardy promień i 7 miękkich. Płetwa ogonowa lekko wklęsła. Grzbiet od ciemnoszarego do ciemnobrązowego. Boki jaśniejsze, brązowawe, z ciemnymi plamami i marmurkowym wzorem. Brzuch białawy do żółtawego. Płetwy piersiowe, brzuszne i ogonowa z rzędami ciemnych punktów. Płetwy grzbietowe z ciemnymi długimi wstęgami. Maksymalna długość 12,3 cm.
|
| Romanichthys valsanicola - Brak polskiej nazwy |
 |
|
|
Występowanie: W chłodnych, przejrzystych ciekach o piaszczystym lub żwirowym podłożu. W górnym biegu Arges i jego dopływach - Yilsan i Riul Doamnei, w rumuńskiej części dorzecza Dunaju. Zasięg występowania tego gatunku jest dotychczas słabo poznany.
Tryb życia: Gatunek Romanichthys valsanicola znaleźć można w strefie silnego prądu, na piaszczystych i żwirowych ławach karpackich rzek górskich, w krainie pstrąga i lipienia. Występuje tam razem z podobnymi pod względem budowy gtowaczami. Jako nowy gatunek odkryty został dopiero w 1957 roku. Jego biologia jest jeszcze mało poznana.
Odżywianie: Bezkręgowe zwierzęta denne, ikra oraz wylęg ryb.
|
|
|
gdzie żyją...
