 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
3 osoby
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTAŁTNE |
Babka czarnopyska, Babka bycza |
Neogobius melanostomus |
|
|
Budowa zewnętrzna: Krępe ciało (jego wysokość mieści się w 51/2 razy w całkowitej długości). Wysoka i długa głowa (mieści się 41/2, razy w całkowitej długości). Otwór gębowy szeroki, prawie poziomy. Szczęka dolna nie jest wysunięta. Rozstaw oczu zbliżony do średnicy oka. Trzon ogonowy dłuższy od swej wysokości; 45-58 (zwykle 47 do 54) łusek wzdłuż ciała. Brak ich pomiędzy oczami. Kark, grzbiet, nasada płetw piersiowych, 1/4 górnej powierzchni wieczka skrzeIowego, gardło i brzuch - pokryte łuskami. Dwie płetwy grzbietowe stojące blisko siebie. Pierwsza z 6 promieniami twardymi, druga z 1 promieniem twardym i 11-17 (zazwyczaj 14-16) miękkimi. Obydwie są jednakowej wysokości. W płetwie odbytowej 1 twardy i 10-13 miękkich promieni. Ubarwienie jasnoszare do jasnobrązowego, z ciemnymi plamami. U dojrzałych płciowo samic zlewają się one w szerokie poprzeczne paski. Pierwsza płetwa grzbietowa ma ciemną, jasno obramowaną plamę, leżącą pomiędzy jej piątym i szóstym promieniem. Na obydwu płetwach grzbietowych długie, brązowe prążki. "Suknia godowa" samca czarna: płetwy grzbietowe z brązowożółtym oblamowaniem. Długość 15 do 18 cm, maksymalnie 25 cm.
|
Neogobius melanostomus - Babka czarnopyska, Babka bycza |
 |
|
|
Występowanie: W całej strefie wybrzeża Morza Czarnego i Azowskiego, skąd wstępuje w górę dopływów (delta Dunaju, Dniestr, Boh, Dniepr, Don - do Rostowa, Doniec, rzeki zachodniego Zakaukazia, zlewisko morza Marmara). W Morzu Kaspijskim żyje podgatunek Neogobius melanostomus affinis.
Tryb życia: Tarło od kwietnia do września w słodkich i słonawych wodach. Jedna samica składa około 1000 jaj.
Odżywianie: Mięczaki, skorupiaki, ikra ryb.
|
|
|