 |
 |
 |
|
 |
Go¶æ nr on-line
20 osób
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTA£TNE |
G³owacz bia³op³etwy |
Cottus gobio |
|
|
Budowa zewnêtrzna: Kijankowate, bez³uskie cia³o o szerokiej, sp³aszczonej g³owie. Szeroki, koñcowy otwór gêbowy. Oczy wysoko umieszczone. Pokrywy skrzelowe z silnym, wygiêtym kolcem. W±skie szczeliny skrzelowe. B³ony podskrzelowe zro¶niête z przegrod± miêdzyskrzelow±. Po¶rodku boków, a¿ po nasadê p³etwy ogonowej, biegnie linia boczna. Mie¶ci siê na niej 30-35 ma³ych p³ytek kostnych. Dwie p³etwy grzbietowe. Pierwsza z 5-9 kolcami, druga z 13-19 promieniami miêkkimi. W p³etwie odbytowej 10-15 promieni miêkkich. Du¿e p³etwy piersiowe o zgrubia³ych, wystaj±cych poza fa³d p³etwy, dolnych promieniach. P³etwy brzuszne po³o¿one piersiowo. Ich wewnêtrzne promienie s± tylko trochê krótsze od promieni zewnêtrznych. P³etwa ogonowa zaokr±glona. Brak pêcherza p³awnego. U samców wystêpuje wyra¼na brodawka p³ciowa. Grzbiet i boki szaro ubarwione, z wyra¼nymi ciemnymi cieniami. Brzuch bia³y. P³etwy - grzbietowa, ogonowa i piersiowe - jasne z ciemnymi pr±¿kami. U du¿ych osobników zewnêtrzne promienie p³etw brzusznych s± ciemno ubarwione. D³ugo¶æ cia³a wynosi zazwyczaj 10-15 cm, maksymalnie 18 cm.
Czy wiesz, ¿e... inne, czasami ca³kowicie zapomniane nazwy g³owacza to... baba, babka, babczuk, pa³og³owiec, pa³os, g³oc, guc i zgar.
|
Cottus gobio - G³owacz bia³op³etwy |
 |
|
|
Wystêpowanie: P³ytkie, dobrze natlenione, rw±ce potoki (kraina pstr±ga) oraz strefa przybrze¿na przejrzystych jezior (w Alpach do wysoko¶ci 2200 m n.p.m.). Wystêpuje na piaszczystym lub ¿wirowo-kamienistym pod³o¿u. Szeroko rozprzestrzeniony w zachodniej, ¶rodkowej i wschodniej Europie; od Walii i Anglii przez dorzecze Wis³y, Pomorze, po³udniow± Szwecjê, Peczorê, wybrze¿e Ba³tyku, £otwê, Estoniê, dorzecza Rodanu, Renu i Padu oraz le¿±ce na tym obszarze jeziora. Wystêpuje w górnym Tybrze i w Dalmacji. (Krim, Wardar). Brak go w Norwegii, Jutlandii, Szkocji, Irlandii, po³udniowej Hiszpanii, na Sycylii, Peloponezie, Kaukazie i na pó³noc od rzeki Newy. W Ba³tyku spotykany w strefie s³onawych wód. Geograficzn± ras± jest Cottus gobio koshewinikowi, który ¿yje w Newie, D¼winie, Dnieprze, Wo³dze i Uralu.
Tryb ¿ycia: W ci±gu dnia ukryty pomiêdzy kamieniami, korzeniami drzew i ga³êziami. W razie niebezpieczeñstwa umyka zygzakowatymi, krótkimi skokami, znikaj±c b³yskawicznie w kryjówce. Na poszukiwanie pokarmu wyrusza dopiero po nastaniu ciemno¶ci. Tar³o od lutego do maja. Samiec przygotowuje gniazdo (ma³y do³ek, pod kamieniem); nastêpnie opiekuje siê ikr±. Po godowym tañcu samica przykleja do spodniej strony kamienia 1000-2000 pomarañczowych jaj (¶rednica 2-2,5 mm), które s± nastêpnie zap³adniane przez samca. Okres inkubacji ikry wynosi 3-6 tygodni. W chwili wylêgu larwy mierz± 6-7 mm d³ugo¶ci. Przez pierwszych 10-12 dni od¿ywiaj± siê zawarto¶ci± du¿ego, okr±g³ego woreczka ¿ó³tkowego. M³ode ryby rosn± bardzo szybko i ju¿ w koñcu drugiego roku ¿ycia uzyskuj± dojrza³o¶æ p³ciow±. W populacji g³owacza bia³op³etwego samce zawsze przewa¿aj± pod wzglêdem liczebno¶ci.
Od¿ywianie: Ma³e zwierzêta denne (wio¶larki, larwy owadów), ikra i wylêg ryb (zw³aszcza pstr±gów, st±d w gospodarce rybackiej traktowany jest jako gro¼ny szkodnik).
Uwagi: G³owacz bia³op³etwy ¿yje czêsto w tych samych wodach, co ¶liz. Jest on bardzo wra¿liwy na zmiany sk³adu chemicznego wody, dlatego prawie zupe³nie znikn±³ z ni¿ej le¿±cych (bardziej zanieczyszczonych) odcinków rzek.
|
|
|