 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
4 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| WĘGORZOKSZTAŁTNE |
| Konger |
| Conger conger |
|
|
Budowa zewnętrzna: Silne, wężowate ciało o szczelinowym, sięgającym strony brzusznej otworze skrzelowym. Spiczaste płetwy piersiowe, w których znajduje się 17-20 promieni. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa zrośnięte w jedną "falbanę". Oczy owalne. Szeroki, sięgający środka oka otwór gębowy. Szczęka górna nieco wysunięta do przodu. Skóra bezłuska. Nasada płetwy grzbietowej rozpoczyna się na wysokości końców płetw piersiowych (u węgorza - Anquilla anquilla znacznie bardziej w tyle). Grzbiet brązowoszary lub czarniawy z niebieskawym połyskiem. Strona brzuszna biaława. Maksymalna długość 3 m (samice ważą około 65 kg).
|
| Conger conger - Konger |
 |
|
|
Występowanie: Północny Atlantyk, na południc od Wysp Kanaryjskich, w Morzu Północnym i w kanale La Manche, rzadko w Bałtyku, również w Morzu Śródziemnym. Przebywa głównie u skalistych wybrzeży, czasami również w miejscach o piaszczystym podłożu oraz we wrakach statków, na głębokości od O do 100 m. Spokrewnionym z nim gatunkiem jest konger białopłetwy - Ariosoma balearicum, który żyje wokół Wysp Kanaryjskich, Madery, Azorów oraz w Morzu Śródziemnym. Rozpoznać go można po małym otworze gębowym, okrągłych oczach, wąskich płetwach piersiowych (tylko 8-11 promieni).
Tryb życia: Samotnic żyjąca, drapieżna ryba, w dzień zwykle ukryta w grotach i szczelinach skalnych, skąd wysuwa jedynie przednią część ciała. Dopiero wraz z nastaniem nocnych ciemności wyrusza na poszukiwanie zdobyczy. Tarło odbywa w wodach otwartego morza na głębokości od 2000 do 3000 m; dotychczas poznane jej tarliska znajdują się na obszarze pomiędzy Gibraltarem i Wyspami Azorskimi oraz w Morzu Śródziemnym. Liczba składanych jaj wynosi od 3 do 8 milionów sztuk. Wraz z dojrzewaniem gruczołów płciowych zachodzą w organizmie kongera zmiany budowy anatomicznej, dotyczące głównie przewodu pokarmowego, szkieletu i uzębienia. One też sprawiają, że po odbytym tarle dorosłe osobniki prawdopodobnie giną. Larwy mają kształt wierzbowego listka. Są one prawie dwukrotnie większe od larw węgorza europejskiego. Unoszone są razem z morskimi prądami na głębokości 100-200 m do terenów żcrowiskowych (odroślowych). Okres przeobrażania się ich do kształtu dorosłych kongerów (ma to miejsce przy długości 14-16 cm) trwa około 2 lat. Po jego zakończeniu rosną w przybrzeżnych wodach bardzo szybko, mogąc w ciągu pierwszych 5 lat osiągnąć ciężar 40 kg.
Odżywianie: Raki (homary, langusty), kałamarnice, ryby (śledzie, dorsze).
Uwagi: Konger jest rybą o bardzo małym gospodarczym znaczeniu, gdyż jego mięso jest suche i ościste. Z tych względów, jeśli już trafia na rynek, to wyłącznie w stanic wędzonym.
|
|
|
gdzie żyją...
