 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
5 osób
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
DORSZOKSZTAŁTNE |
Witlinek |
Merlangius merlangus |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wyciągnięte, opływowe ciało o długiej, spiczasto kończącej się głowie. Średnica oka mniejsza od długości pyska. Szczęka górna wysunięta. Sterczące, spiczaste zęby. Wąsik na podbródku jest bardzo mały lub w ogóle nie występuje. Linia boczna lekko wygięta. Trzy bezpośrednio stojące za sobą płetwy grzbietowe; pierwsza z 12-15, druga z 18-25, zaś trzecia z 19-22 miękkimi promieniami. Dwie płetwy odbytowe. Pierwsza jest długa, o zaokrąglonej krawędzi i ma 30-35 miękkich promieni. W drugiej jest ich 21-23. Początek pierwszej płetwy odbytowej znajduje się pod środkową częścią pierwszej płetwy grzbietowej. Płetwy brzuszne położone gardłowo (jak u wszystkich gatunków ryb dorszowa-tych). Płetwa ogonowa szeroka, z prawie prostą tylną krawędzią. Grzbiet od szaro- do oliwkowozielonego, mosiężnie połyskujący. Boki srebrzyste, ze złocistymi plamami lub prążkami. Brzuch śnieżnobiały. Linia boczna koloru brązu, nieco ciemniejsza od podstawowego ubarwienia ryby. U góry nasady płetw piersiowych ciemnoczarna plama. Płetwy szare, czarniawe na zewnętrznych brzegach. Na krawędzi płetwy odbytowej biała obwódka. Długość rzadko powyżej 40 cm (Morze Północne), maksymalnie 70 cm. Dożywa wieku 13 lat.
|
Merlangius merlangus - Witlinek |
 |
|
|
Występowanie: Północny Atlantyk od Islandii i północnej Norwegii do Zatoki Biskajskiej; Morze Północne, zachodnie rejony Bałtyku. Podgatunkiem jest witlinek czarnomorski - Merlangius merlangus euxinus zamieszkujący Morze Czarne oraz wschodnią część Morza Śródziemnego wraz z Adriatykiem.
Tryb życia: Przebywa ponad piaszczystym i mulistym dnem, zwykle na głębokości 25-150 m, często jednak spotykany jest również w pobliżu powierzchni wody. Chętnie podchodzi ku molom i skalistym rafom, wchodząc również w słonawc ujścia rzek. Larwy i młode osobniki często można znaleźć pływające pod parasolami meduz, chronione ich parzydełkami. Witlinek bardziej trzyma się otwartej wody niż jego krewniacy - dorsz i plamiak. Dojrzałość płciową uzyskuje w końcu 3 lub 4 roku życia. Tarło od stycznia (Zatoka Biskajska) do czerwca (Islandia). Ikra składana jest na głębokości 30-100 m, przy temperaturze wody 5 do 10 °C.
Odżywianie: Skorupiaki i ryby.
Uwagi: Ryba ta ma duże znaczenie gospodarcze. Łowiona jest przeważnie na głębokości od 25 do 150 m. Stoi nieco wyżej ponad dnem niż dorsz i plamiak.
|
 |
 |
 |
Wymiar ochronny |
Okres ochronny |
Rekordy |
35 cm |
|
|
|
|
|
|