 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
3 osoby
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
DORSZOKSZTAŁTNE |
Molwa |
Molva molva |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wydłużone, węgorzokształtne ciało o długiej i płaskiej głowie. Średnica oka mniejsza od długości pyska. Szczęka górna lekko wysunięta. Silny, pojedynczy wąs na podbródku, dłuższy niż średnica oka. Linia boczna prawie prosta. Dwie płetwy grzbietowe: pierwsza krótka z 14-15, druga zaś długa z 62-65 miękkimi promieniami. Jedna długa płetwa odbytowa rozpięta na 58-61 miękkich promieniach. Płetwy grzbietowa i odbytowa nie łączą się z płetwą ogonową. Płetwy brzuszne osadzone gardłowo, nie sięgające poza tylną krawędź płetw piersiowych. Grzbiet i boki są brązowe lub zielonomarmurkowate z brązowym odcieniem. Strona brzuszna żółtawobiała. Linia boczna jasna. Płetwy piersiowe i brzuszne czerwonawe: na krawędzi płetw grzbietowych, ogonowej i odbytowej jasna obwódka. Młode ryby są oliwkowożółte, ze lśniącą liliową wstęgą. Maksymalna długość 2 m (największy gatunek dorszowatych!)
|
Molva molva - Molwa |
 |
|
|
Występowanie: Północny Atlantyk od północnej Norwegii. Islandii oraz Wysp Owczych, przez północną część Morza Północnego. Skagerrak i Kattegat aż do Biskajów. Przebywa na głębokości 100-600 m (zwykle 300-400 m).
Tryb życia: Okres tarła od kwietnia do czerwca. Ikra składana jest na głębokości od 100 do 300 m koło wybrzeży południowej Islandii oraz wąskim pasmem na głębokości 200 m pomiędzy środkową Norwegią a Zatoką Biskajską. Liczba jaj od jednej samicy wynosi 20-30 milionów; ich średnica - 1 mm.
Odżywianie: Raki, jeżówce, kałamarnice oraz ryby.
Uwagi: Molwa jest bardzo podobna do blisko z nią spokrewnionego miętusa, który jest jedynym gatunkiem z rodziny dorszowatych, zamieszkującym wody słodkie.
|
|
|