 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
4 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| OKONIOKSZTAŁTNE |
| Antias |
| Anthias anthias |
|
|
Budowa zewnętrzna: Podłużnie owalne, bocznie silnie ścieśnione ciało pokryte dużymi, grzebykowatymi łuskami. Profil głowy stromo opadający, kończący się krótkim, zaokrąglonym pyskiem. Wieczko skrzcłowe z 2-3 kolcami; krawędź praeopcrculum ząbkowana. Długa płetwa grzbietowa z 11 twardymi i 15 miękkimi promieniami; trzeci twardy promień jest u samców silnie, nitkowato wydłużony. W płetwie odbytowej 3 kolce i 7 promieni miękkich. W płetwach piersiowych po 1 kolcu i po 5 miękkich promieni. Długie, silnie rozwinięte płetwy brzuszne. Duża, głęboko widlasto wcięta płetwa ogonowa, o nitkowato wydłużonych zewnętrznych promieniach. Jej dolny płat jest większy od górnego. Grzbiet i boki czerwone, strona brzuszna różowa. W części głowowej ciała znajdują się 3 podłużne, żółte pręgi. Płetwy brzuszne mają jasnofioletowe krawędzie. Przeciętna długość wynosi 15-24 cm; rzadko osiąga większe rozmiary.
|
| Anthias anthias - Antias |
 |
|
|
Występowanie: Wschodni Atlantyk od Portugalii i Madery do Wysp Azorskich, na południu zaś do Angoli; Morze Śródziemne. Występuje przy skalistych, klifowych wybrzeżach obfitujących w pieczary i szczeliny, zazwyczaj na głębokości od 30 do 200 m. Spokrewniony z nim pelor (Callanthias ruber) preferuje kamieniste i muliste podłoże na głębokości 50-300 m. Występuje on w północnym Atlantyku od południowych Biskajów (skąd czasami wstępuje do kanału La Manche) do Madery i Azorów, a także w Morzu Śródziemnym.
Tryb życia: Antias jest stadną rybą trzymającą się w zwartym stadzie, zwykle tuż przed wejściem do podwodnej groty. w której chroni się w momencie zagrożenia. Jego biologia jest słabo poznana. Tarło odbywa wiosną.
Odżywianie: Małe ryby i raki.
|
|
|
gdzie żyją...
