 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
3 osoby
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTAŁTNE |
Kabryl |
Serranus cabrilla |
|
|
Budowa zewnętrzna: Długie, bocznie ścieśnione, dość masywne ciało. Górna i dolna szczęka pokryte drobnymi łuskami grzebykowymi. Łuski małe, do 90 (zwykle 65-75) w rzędzie wzdłuż ciała. Tylna krawędź przedpokrywowej części wieczka skrzelowego ząbkowana. Na wieczku skrzelowym 2 kolce. Płetwa grzbietowa z 10 kolcami i 14-16 miękkimi promieniami; nie jest dzielona. W płetwie odbytowej 3 kolce i 7-8 miękkich promieni. Płetwa ogonowa zaokrąglona. Ciało szare, o tonacji purpurowej do czerwonawej, z 7-9 ciemnymi opaskami. Przez głowę aż do płetwy ogonowej biegną 2-3 długie niebieskawe lub niebieskawozielone paski; obok nich także paski żółte. Na płetwach piersiowych i brzusznych występują czerwone plamy. Ubarwienie ciała może się zmieniać, w zależności od wieku ryb, pory roku, a także głębokości, na której przebywają. Osobniki z głębszych warstw wody są zazwyczaj czerwonawe. Długość ciała - przeciętnie 20-25 cm, maksymalnie 30 cm.
|
Serranus cabrilla - Kabryl |
 |
|
|
Występowanie: We wschodnim Atlantyku od Wysp Kanaryjskich do Zatoki Biskajskiej, wokół Azorów i Madery; także w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.
Tryb życia: Przeważnie spotykany jest na głębokości od 20 do 55 m, lecz występuje również na głębokości do 500 m. Przebywa ponad piaszczystym i skalistym podłożem oraz wśród podwodnych łąk. W Morzu Śródziemnym i Morzu Czerwonym rozradza się od kwietnia do lipca. Kabryle są obojnakami, produkującymi w tym samym czasie gotowe do rozrodu plemniki i jaja, a w związku z tym może u nich dochodzić również do samozapłodnienia.
Odżywianie: Ryby i skorupiaki.
|
|
|