 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
3 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| OKONIOKSZTAŁTNE |
| Strzępiel pisarz |
| Serranus scriba |
|
|
Budowa zewnętrzna: Podłużne owalne ciało pokryte również na głowie i dolnej szczęce drobnymi ktenoidalnymi (grzebykowymi) łuskami. Na wieczku skrzelowym dwa kolce; tylna krawędź przedpokrywowej części wieczka ząbkowana. Szeroki otwór gębowy o wysuwanych szczękach zaopatrzonych w małe, spiczaste, nieruchome zęby. Długa, nie dzielona płetwa grzbietowa z 10 twardymi i 14-16 miękkimi promieniami. W płetwie odbytowej 2 promienie twarde i 7-8 miękkich. Płetwy piersiowe mają po 1 promieniu twardym i po 5 miękkich. Tylna krawędź płetwy ogonowej zaokrąglona. Grzbiet i boki ubarwione czerwonawo lub żółtobrązowo, z 4-7 ciemnymi opaskami (poprzecznymi pręgami); niektóre z nich się rozwidlają. Osobniki dorosłe mają na brzuchu dużą niebieską lub fioletową plamę. Na głowie niebieskie i czerwone, powywijane wzory kojarzące się z arabskim pismem (stąd łacińska nazwa). Maksymalna długość 25 cm.
|
| Serranus scriba - Strzępiel pisarz |
 |
|
|
Występowanie: Wschodni Atlantyk od Zatoki Biskajskiej do południowej Afryki. Morze Śródziemne i Czarne. W płytkich, przybrzeżnych wodach zwykle do 30 m głębokości ponad skalistym, porośniętym glonami podłożem, często również wśród podwodnych traw.
Tryb życia: Strzępiel pisarz jest samotnikiem zajmującym określony rewir, którego broni przed innymi osobnikami swego gatunku. Tarło od maja do sierpnia. Jest klasycznym obojnakiem, wytwarzającym w tym samym czasie dojrzałe jaja i plemniki; możliwe zatem jest również samozapłodnienie. Ikra przykleja się do kamieni w przybrzeżnych partiach.
Odżywianie: Głównie małe, stadne ryby, oprócz nich również kraby i mięczaki.
Uwagi: U strzępieli w ciągu życia zachodzi zmiana płci. Niektóre ich gatunki mają zarówno męskie, jak i żeńskie gruczoły rozrodcze i są obojnakami.
|
|
|
gdzie żyją...
