 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
3 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| OKONIOKSZTAŁTNE |
| Dorada |
| Sparus aurata |
|
|
Budowa zewnętrzna: Owalne, dość wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało o równomiernie wysklepionym, stromo opadającym profilu głowy. Na głowie łuski grzebykowe. Wieczko skrzelowe bez kolców; krawędź części przedpokrywowej gładka. Mały, nisko osadzony otwór gębowy, zakończony grubymi wargami. Szczęki słabo wysuwalne, szczęka dolna lekko wysunięta. Z przodu na każdej szczęce 4-6 silnych stożkowatych zębów. Za nimi na szczęce górnej 4-5, na dolnej 3-4 szeregi zębów trących. Lemiesz i łuki podniebienne bez zębów. Płetwa grzbietowa długa, nie dzielona z 11 twardymi i 13 miękkimi promieniami. W płetwie odbytowej 3 promienie twarde i 11-12 miękkich. W płetwach piersiowych po 1 promieniu twardym i po 5 miękkich. Ubarwienie zmienne, zależnie od zamieszkiwanego przez ryby rejonu. Grzbiet zwykle szary lub metaliczny. Boki srebrzyste, brzuch białawy. Przy górnej krawędzi wieczka skrzelowego szkarłatna, a w miejscu rozpoczynania się linii bocznej ciemna plama. Rzucającą się w oczy, charakterystyczną cechą żywych ryb jest biegnąca w poprzek pomiędzy oczami szeroka, złocista wstęga, która po śmierci bardzo szybko blednie. Maksymalna długość 70 cm.
|
| Sparus aurata - Dorada |
 |
|
|
Występowanie: Północny Atlantyk od Senegalu (bardzo rzadko) do Portugalii i Zatoki Biskajskiej; Azory, czasami północne rejony Zatoki Biskajskiej i południowa Anglia. Morze Śródziemne i Morze Czarne (rzadko). Przebywa nad skalistym podłożem i podwodnymi łąkami na głębokości od 5 do 30 cm.
Tryb życia: Gatunek prażmowatych, trzymający się płytkich wód. Zwykle przebywa małymi grupkami w cieniu dużych bloków skalnych. W miesiącach wiosennych i letnich spotykane są często ponad piaszczystym i mulistym podłożem słonawych wód również większe stada tej ryby. Dorady są bardzo wrażliwe na zimno; przy gwałtownym załamaniu się pogody i spadku temperatury wody może łatwo dochodzić do ich śmierci.
Odżywianie: Raki i mięczaki, które rozgniatane są na silnych, trących zębach.
Uwagi: Już w czasach starożytnych dorada była ulubioną rybą konsumpcyjną Rzymian. Mniej lubiana jest ze względu na szkody, które wyrządza w hodowlach ostryg i omułków.
|
|
|
gdzie żyją...
