 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
4 osoby
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTAŁTNE |
Tasergal |
Pomatomus saltator |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wydłużone, bocznie ścieśnione ciało o szerokim, sięgającym do tyłu poza oczy otworze gębowym. Szczęka dolna wysunięta. Mocne uzębienie. Małe łuski, także na policzkach i pokrywach skrzelowych, 95-106 wzdłuż linii bocznej. Dwie płetwy grzbietowe; pierwsza z 7-8 krótkimi kolcami, o wiele wyższa druga z 1 kolcem i 25-28 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej jeden kolec i 25-27 promieni miękkich. Duża rozwidlona płetwa ogonowa. Grzbiet niebieski, rozjaśniające się, srebrzyste boki. Strona brzuszna biaława. U nasady płetw piersiowych duża, czarna plama. Maksymalna długość 1 ,5 m (12 kg); w Morzu Śródziemnym osiąga zwykle 40-90 cm.
|
Pomatomus saltator - Tasergal |
 |
|
|
Występowanie: Szeroko rozprzestrzeniony we wszystkich tropikalnych oraz subtropikalnych morzach i oceanach (z wyjątkiem środkowego i wschodniego Pacyfiku). We wschodnim Atlantyku od Portugalii do południowej Afryki. Morze Śródziemne i Morze Czarne. Przebywa w strefie wolnej wody na głębokości 10-200 m.
Tryb życia: Agresywna, szybka ryba drapieżna, często polująca dużymi stadami w pobliżu powierzchni wody na inne stadne ryby. Podąża za swoją zdobyczą, zapędzając ją w płytkie, przybrzeżne wody. Potrafi pochwycić rybę o zbliżonej do swojej wielkości. Poluje, zabijając swe ofiary również, gdy jest najedzona. W miejscach jej łowieckich wędrówek często można zaobserwować szeroki ślad, znaczony porozrywanymi szczątkami wnętrzności oraz smugami krwi ofiar. Mało wiadomo o miejscach tarła tasergala. Młode ryby dorastają w pobliżu wybrzeży.
Odżywianie: Stadne ryby, oprócz nich zbijające się w stada kałamarnice.
|
|
|