 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
5 osób
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTAŁTNE |
Wargacz zielony |
Labrus viridis |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wyciągnięte ciało (jego wysokość jest mniejsza od długości głowy lub jej równa, o długiej głowie i wyciągniętym pysku. Grube, mięsiste wargi. Szczęki daleko wysuwalne. Na każdej z nich szereg stożkowatych zębów. Na podniebieniu brak zębów; dolne zęby gardłowe zrośnięte w masywne, miażdżące płytki. Krawędź przedpokrywowej części wieczka skrzelowego jest gładka. Stosunkowo duże łuski cykloidalne, 41-49 wzdłuż linii bocznej; w tylnej części ciała wyraźnie załamuje się ona ku dołowi. Długa niedzielona płetwa grzbietowa z 17-19 kolcami oraz 10-14 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 3 kolce 19-12 promieni miękkich. Ubarwienie bardzo zmienne, zależnie od miejsca przebywania ryb, wieku, dojrzałości płciowej i nastroju; niejednokrotnie całkowicie zielone ze szmaragdowymi plamami, zielonożółte z długim, białym pasem, ciągnącym się od oka do płetwy ogonowej, lub też winnoczerwone do pomarańczowego z białymi paskami i plamami. Maksymalna długość 45 cm.
|
Labrus viridis - Wargacz zielony |
 |
|
|
Występowanie: Północny Atlantyk od Portugalii do Maroka; Morze Śródziemne. Przebywa w pobliżu skalistych wybrzeży oraz podwodnych łąk na głębokości 2-50 m (starsze osobniki poniżej 15 m).
Tryb życia: Mało poznany. Często spotyka się te ryby leżące na boku, na dnie i wówczas pozwalają człowiekowi bardzo blisko zbliżyć się do siebie. Tarło odbywają zimą i wczesną wiosną. Tak jak i inne gatunki z rodzaju Labrus, mają zdolność zmiany płci w trakcie swego życia. Większość osobników o długości poniżej 27 cm to samice, samce mają powyżej 38 cm. Nie stwierdzono dotychczas u tych ryb obojnactwa.
Odżywianie: Małe zwierzęta denne różnych gatunków, takie jak skorupiaki (wioślarki, kraby, pąkle), małże i ślimaki.
|
|
|