 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
3 osoby
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTAŁTNE |
Ostrosz drakon |
Trachinus draco |
|
|
Budowa zewnętrzna: Długie, niskie, bocznie ścieśnione ciato o dużej głowie i szerokim, skośnie ułożonym ku górze otworze gębowym. Wysoko na głowie umieszczone oczy są skierowane do góry; mały kolec przy przedniej, górnej krawędzi oka. Silny, długi kolecjadowy na pokrywie skrzelowej. Dwie płetwy grzbietowe; pierwsza krótka z 5-7 silnymi, jadowymi kolcami, druga, bardzo długa, z 29-32 miękkimi promieniami. Podobnie bardzo długa jest płetwa odbytowa, wyposażona w 2 kolce i 28-34 miękkie promienie. Płetwy brzuszne położone gardłowo. Uwsteczniony pęcherz ptawny. Grzbiet żółtobrązowy, strona brzuszna jaśniejsza, boki z delikatnymi, ciemnymi, poprzecznymi prążkami. Pierwsza płetwa grzbietowa z czarną krawędzią. Przeciętna długość 20-30 cm, maksymalnie 42 cm.
|
Trachinus draco - Ostrosz drakon |
 |
|
|
Występowanie: Północny Atlantyk od Norwegii; Morze Północne, Kattegat do wybrzeży zachodnioafrykańskich (Maroko) i Madery. Morze Śródziemne i Czarne. Najczęściej przebywa na piaszczystym lub szlamistym podłożu, na głębokości od 5 m (rzadko) do 15 m (w miesiącach letnich). Zimą schodzi do głębokości 150 m.
Tryb życia: Samotnie żyjąca, denna ryba. W ciągu dnia zagrzebana w piasku aż po oczy i kolce jadowe płetwy grzbietowej, czatuje na zdobycz. Gdy nieostrożna ofiara zbliży się na dostateczną odległość, łowca silnym odbiciem ogona błyskawicznie rzuca się do przodu, by ją pochwycić. Nocą ostrosza drakona można spotkać również pływającego w grupkach po kilka osobników, w strefie otwartej wody. Tarło od czerwca do sierpnia. Pelagiczna ikra o średnicy około 1 mm unosi się swobodnie w wodzie.
Odżywianie: Krewetki i małe, denne ryby, np.: babki lirowate i inne.
|
|
|