 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
1 osoba
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| OKONIOKSZTAŁTNE |
| Tazar marun |
| Auxis rochei |
|
|
Budowa zewnętrzna: Wydłużone, owalne (silniej wyciągnięte niż u pozostałych krewniaków) ciało, o długiej głowie i krótkim, spiczastym pysku. Szczęki sięgają do środkowej linii oka. Nie są wysuwalne. Stosunkowo małe oczy w skostniałych oczodołach są przesunięte ku przodowi. Ich średnica mieści się 5 do 6 razy w długości głowy. Łuski tylko w partii piersiowej ("gorset"); rozchodzą się dwiema wypustkami - jedna wzdłuż grzbietu, druga wzdłuż linii bocznej, sięgając drugiej płetwy grzbietowej. Linia boczna falista. Dwie, daleko odsunięte od siebie, płetwy grzbietowe; pierwsza z 10-11 kolcami, druga z 11-12 promieniami miękkimi - za nią występuje 8-9 płetewek. W płetwie odbytowej 12-15 promieni miękkich; za nią 7-8 płetewek. Wyraźny kil wzdłuż trzonu ogonowego. Półksiężycowata płetwa ogonowa. Grzbiet ciemno- lub zielononiebieski, strona brzuszna białosrebrzysta, różowo lśniąca. Ponad linią boczną, z tyłu za pokrywą łuskową wyraźny "makrelowaty" rysunek, utworzony przez ciemne plamy i paski. Przeciętna długość do 60 cm, rzadko do 1 m.
|
| Auxis rochei - Tazar marun |
 |
|
|
Występowanie: Rozprzestrzeniony we wszystkich ciepłych i umiarkowanie ciepłych morzach kuli ziemskiej. W północnym Atlantyku wzdłuż Półwyspu Iberyjskiego, na północ pojedynczo dociera do Wysp Brytyjskich i wybrzeży południowoskandynawskich. Rzadko w Morzu Północnym. W Morzu Śródziemnym przede wszystkim wzdłuż północnych wybrzeży Afryki. Nie występuje w Morzu Czarnym. Jego liczebność stale się zmniejsza. Blisko spokrewniony z nim tazar (Auxis thazard) występuje tylko w Pacyfiku.
Tryb życia: Dotychczas jeszcze słabo poznany. Gatunek ten żyje w małych stadkach, które w miesiącach letnich zachodzą również do przybrzeżnych wód, np. od sierpnia do września do Zatoki Biskajskiej, gdzie stanowią przyłów przy połowach makreli i tuńczyków.
Odżywianie: Małe, stadne ryby.
|
|
|
gdzie żyją...
