 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
5 osób
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
OKONIOKSZTAŁTNE |
Diana |
Luvarus imperialis |
|
|
Budowa zewnętrzna: Podłużnie owalne, bocznie ścieśnione ciało. Stromo opadające czoło. Bardzo mały, końcowy otwór gębowy; szczęki nie są spiczasto zakończone. Kość przedszczękowa (pramaxillare) silnie zrośnięta z górną kością szczękową (maxillare), stąd niewysuwalna. Brak zębów. Bardzo małe oczy umieszczone są na wysokości otworu gębowego. Drobne łuski. Z obydwu stron trzonu ogonowego długi kil. Płetwa grzbietowa przesunięta daleko do tyłu (13-14 miękkich promieni). Naprzeciwko niej bardzo podobnie zbudowana płetwa odbytowa (13-14 promieni miękkich). Płetwa ogonowa wysoka i widlasto wcięta. Otwór odbytowy pod nasadą płetw piersiowych, przykryty maleńkimi płetwami brzusznymi. 23 kręgi. Duży pęcherz pławny. Podstawowe ubarwienie srebrzyste lub złociste, z różowym odcieniem. Wierzch głowy i przednie partie grzbietu metalicznie niebieskie do czarnych. Pozostała część grzbietu szara. Boki błękitne, brzuch srebrzyście lśniący. Pysk, płetwy piersiowe i ogonowa szkarłatnie czerwone. Płetwy grzbietowa i odbytowa różowawożółte. Tułów młodych ryb w kolorze od czerwonego do fioletowego, z okrągłymi, ciemnymi plamami (poza tym rozpoznać je można po stosunkowo dużej głowie i długich płetwach grzbietowej, odbytowej i brzusznych). Maksymalna długość do 1,80 m.
|
Luvarus imperialis - Diana |
 |
|
|
Występowanie: Subtropikalne i umiarkowane rejony północnego i południowego Atlantyku, w północnym Atlantyku od Madery (jednak bardzo rzadko) po wybrzeże Anglii. Morze Śródziemne. Przebywa w powierzchniowych warstwach wody, rzadko w pobliżu brzegów.
Tryb życia: Samotnie żyjąca ryba strefy wolnej wody. Rzadko można ją oglądać, głównie osobniki młode lub martwe wyrzucone przez fale na plażę. O jej trybie życia nic nie wiadomo.
Odżywianie: Zwierzęta planktonowe, kałamarnice, małe ryby.
|
|
|