 |
 |
 |
|
 |
Gość nr on-line
3 osoby
max on-line - 2045 w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
ŁOSOSIOKSZTAŁTNE |
Peluga |
Coregonus peled-Forma |
|
|
Budowa zewnętrzna: Ściśnięty, stosunkowo wysoki, śledziowaty tułów o bardzo małej głowie i ostrym pysku. Łuski większe niż u ryb łososiowatych. Linia boczna pełna. Płetwa tłuszczowa pomiędzy płetwą grzbietową i głęboko wciętą płetwą ogonową. Wąski otwór gębowy sięga do przedniej krawędzi oka: ma on położenie końcowe. Na pierwszym łuku skrzelowym 44-68 (najczęściej około 50) wyrostków filtracyjnych. Grzbiet w kolorze od niebieska- wozielonego do ciemnozielonego. Boki i brzuch ubarwione srebrzyście. W jeziorach o ubogiej bazie pokarmowej występują formy karłowate osiągające długość 15-20 cm. Przeciętna długość wynosi 30-40 cm, w wodach syberyjskich najczęściej 60-70 cm, maksymalnie do 75 cm.
|
Coregonus peled-Forma - Peluga |
 |
|
|
Występowanie: W dolnym biegu dużych rzek oraz w jeziorach od Syberii do zlewiska Morza Bałtyckiego (Finlandia, Szwecja, Dania, Pojezierze Północnoniemieckie).
Tryb życia: Pokrewnym peludze, bardzo okazałym przedstawicielem rodzaju Coregonus jest wstępujący do ujść syberyjskich rzek muksun (ciężar do 13,8 kg). Jego ciąg tarłowy rozpoczyna się tam w lipcu i sierpniu; ryby szukają piaszczystych lub żwirowych ław w dolnym biegu rzeki. Tarło od września do listopada. Samica może złożyć do 105 000 jaj. Po tarle rodzice spływają z prądem w dół rzeki. Młode ryby pozostają w pierwszym roku życia w rejonie tarlisk. Po tym czasie płyną do ujścia rzeki.
Odżywianie: Małe zwierzęta bezkręgowe (robaki, larwy owadów, skorupiaki); gdy są starsze, zjadają również ryby.
|
 |
 |
 |
Wymiar ochronny |
Okres ochronny |
Rekordy |
|
od 15.X do 31.XII |
|
|
|
|
|