 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
4 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| KARPIOKSZTAŁTNE |
| Płoć adriatycka |
| Rutilus rubilio |
|
|
Budowa zewnętrzna: Ciało wysokie, wygrzbiecone, stosunkowo mało wyciągnięte, podobne do naszej rodzimej płoci. Wysoka, wąska płetwa grzbietowa i odbytowa. Otwór gębowy mały, ułożony prawie poziomo. Duże koliste łuski, 38-45 w linii bocznej. Biegnie ona wzdłuż boków opadając łukiem do jednej trzeciej wysokości ciała. W płetwach piersiowych po 17-18 promieni, w grzbietowej 12-14, a w płetwie odbytowej 11-14. Mocne, jednorzędowe zęby gardłowe. 5-5. Grzbiet ciemny, od zielonkawo do brązowawe lśniącego, boki jaśniejsze, srebrzyście ubarwione z długą, wąską, szarą smugą wzdłuż linii bocznej. Strona brzuszna od białawej do żółtawej. Płetwy: grzbietowa i ogonowa -ciemne, piersiowe, brzuszne i odbytowa - czerwonawe. Oczy żółtawe do ceglastoczerwonych. Długość 15 do 20, maksymalnie 25 cm.
|
| Rutilus rubilio - Płoć adriatycka |
 |
|
|
Występowanie: Jeziora i wody płynące Włoch (od dorzecza Padu, Etsch i Togliamento po Kalabrię), d. Jugosławii (Dalmacja) i zachodniej Grecji (do Aspropotamos). W jeziorze Prespa występuje podgatunek Rutilus rubilio prespensis. a w Jeziorze Ochrydzkim Rutilus rubilio ohridanus. Blisko spokrewnionym gatunkiem jest Rutilus spartiaticus (grecki Peloponez).
Tryb życia: Podobny do naszej rodzimej płoci, w odpowiednich dla jej występowania wodach Wioch, Dalmacji i zachodniej Grecji. Pora tarła od kwietnia do maja. Ikra składana jest w płytkich przybrzeżnych miejscach wśród roślinności podwodnej, do której się przykleja. Pozostaje tam przytwierdzona aż do chwili wyklucia się larw.
Odżywianie: Robaki, drobne skorupiaki, larwy owadów, owady powietrzne oraz rośliny wodne.
|
|
|
gdzie żyją...
