 |
 |
 |
|
 |
Go¶æ nr
on-line
2 osoby
max on-line - 2045
w dniu 22.09.2020 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| JESIOTROKSZTA£TNE |
| Siewruga |
| Acipenser stellatus |
|
|
Budowa zewnêtrzna: 10-15 kostnych p³ytek grzbietowych, z ostrym, skierowanym ku ty³owi sto¿kiem; 26-40 delikatnych, nie zachodz±cych na siebie p³ytek bocznych; 10-12 p³ytek brzusznych. Cia³o bardzo wysmuk³e, wyd³u¿one, na przekroju okr±g³e. D³ugo¶æ w±skiego, spiczastego, wygiêtego ku górze ryja jest wiêksza ni¿ po³owa d³ugo¶ci g³owy. Dolna warga jest zawsze po¶rodku dzielona. Grzbiet rdzawobr±zowy o niebieskoczarnym odcieniu, boki cia³a czerwonawe. Brzuch bia³y o srebrzystym po³ysku. Spotykane s± równie¿ osobniki o prawie czarnym ubarwieniu cia³a z ¿ó³toszarym brzuchem. Dolna strona ryja jest cielista, kostne p³ytki brudnobia³e. Samice osi±gaj± d³ugo¶æ do 220 cm i wagê oko³o 68 kg.
|
| Acipenser stellatus - Siewruga |
 |
|
|
Wystêpowanie: Morze Czarne, Azowskie i Kaspijskie wraz z ich dop³ywami. Pojedyncze egzemplarze siewrugi spotykane s± równie¿ w Adriatyku (ko³o Zadaru) w rzece Maricy i Jeziorze Aralskim. W Dunaju wystêpowa³a niegdy¶ do Pressburga. W dzisiejszych czasach jej wêdrówkê przerwa³a wybudowana zapora wodna w ¯elaznej Bramie (Rumunia).
Tryb ¿ycia: Ryba wêdrowna, u której wyró¿nia siê formy letni± i zimow±. Forma letnia nie wêdruje daleko w górê rzeki. Jej miejsca tar³a le¿± w uj¶ciu rzek lub czêsto na ¿wirowiskach tworz±cych siê w rzece bezpo¶rednio powy¿ej delty. Tar³o odbywa siê w czerwcu. Po wylêgu ryby natychmiast sp³ywaj± do morza. Forma zimowa wstêpuje daleko w górê rzeki. Jej tar³o trwa od czerwca do wrze¶nia.
Od¿ywianie: Larwy owadów, stawonogi i ma³e ryby.
|
|
|
gdzie ¿yj±...
